Mogu li aplikacije za praćenje i prijavljivanje simptoma povećati stopu preživljavanja kod karcinoma?

Dr Itan Beš, profesor onkologije u centru za lečenje karcinoma UNC Lineberger Comprehensive Cancer, na godišnjem sastanku Američkog udruženja kliničkih onkologa (ASCO) predstavio je rezultate centralizovane randomizovane kontrolisane studije za metastatske solidne tumore pacijenata koji su primali hemioterapiju, gde je uporedio ishode lečenja koje saopštava bolesnik (PRO) putem aplikacije za praćenje i prijavljivanje simptoma sa standardnim praćenjem. Dr Beš i kolege ranije su izvestili da je aplikacija za praćenje i prijavljivanje simptoma (STAR - Symptom Tracking and Reporting) za pacijente sa uznapredovalim tumorima poboljšala kriterijume kvaliteta života, smanjila hitne posete za 7% i redukovala broj hospitalizacija.

Dr Beš i kolege su u novu studiju, u centru Memorial Sloan Kettering Cancer, u periodu između septembra 2007. godine i januara 2011. godine uključili 766 pacijenata koji su u dnevnoj bolnici primili hemioterapiju za metastatske solidne tumore. Prosečna starost pacijenata iznosila je 61 godinu, od kojih su 58% bile žene, 86% belci, a 22% je imalo obrazovanje niže od srednjoškolskog. Od ukupnog broja pacijenata, 32% je imalo karcinom genitourinarnog porekla, 23% karcinom ginekološkog porekla, 19% karcinom dojke i 26% karcinom pluća. Pacijenti su po slučajnom izboru podeljeni u dve grupe, jednu koja je primala standardnu negu (kontrolna grupa) i drugu u kojoj su pacijenti putem tablet računara lično prijavljivali 12 preovlađujućih simptoma (PRO intervencijska grupa). Pacijentima koji su bili u PRO intervencijskoj grupi nedeljno su slati podsetnici u vezi sa simptomima. U slučaju da pacijenti prijave ozbiljne probleme ili simptome koji se pogoršavaju, medicinskim sestrama bi stizali mejlovi upozorenja, a lekari bi prilikom poseta dobijali izvode sa opisom simptoma.

Istraživači su, koristeći zdravstvene kartone i podatke iz Indeksa socijalnog osiguranja o smrtnosti, pomoću Kaplan-Meierove metode izračunali ukupno preživljavanje. Koristeći Log-rank test i Cox regresionalni model proporcionalnih rizika prilagođen starosti, polu, rasi, stepenu obrazovanja i tipu karcinoma, uporedili su ukupno preživljavanje u obe grupe.

Rezultati preživljavanja su izmereni u junu 2016. godine, nakon okvirno 7 godina praćenja, kada je utvrđeno da je od 766 pacijenata njih 517 (67%) preminulo. Istraživači su pokazali da je ukupno preživljavanje pacijenata u PRO intervencijskoj grupi bilo 31,2 meseca, dok je u kontrolnoj grupi ova vrednost iznosila 26 meseci. U modelu sa više promenljivih videli su da su rezultati bili statistički značajni sa stopom rizika od 0,832.

Koristeći digitalne izveštaje pacijenata tokom hemioterapije, istraživači su istakli da je sistemsko praćenje simptoma povećalo ukupno preživljavanje. Naveli su da se uz pomoć ove veb-aplikacije mogu redukovati prepreke u komunikaciji, poput ograničenog vremena tokom poseta, nedostatka volje pacijenata da tokom posete objašnjavaju sve svoje tegobe, činjenice da pacijenti konsultuju lekare kad prođe više dana od pojave simptoma, kao i to što možda lekari ne postavljaju dovoljno sistematskih pitanja. Istraživači su zaključili da bi se uklanjanjem ovih prepreka mogli preduprediti neželjeni rezultati, odnosno da bi se moglo intervenisati pre nego što dođe do ozbiljnih i potencijalno nepovratnih komplikacija, čime bi se povećao kako kvalitet života tako i oporavak.

Naglasili su da bi ovi rezultati prikupljeni u jednom centru trebalo da budu potvrđeni i vrednovani širim nacionalnim istraživanjem u više nacionalnih centara.

Literatura:

E. M. Basch et al. Overall survival results of a randomized trial assessing patient-reportedoutcomes for symptom monitoring during routine cancer treatment, J Clin Oncol 35, 2017.

RS/aPDL1/1902/0006